Віцебск — Ерусалім
“З княскага роду ты, слаўная Eўфрасiньня, явілася князёўнай духа і напоўніла водарам дабрадзейнасьцяў родны Полацак і ўсю Беларусь.
Дзеля гэтага дараваў табе нябесную радасьць Ісус Чалавекалюбец,
Спас душаў нашых”.
(З Вячэрні ў дзень успаміну сьв. Еўфрасіньні Полацкай)
Сёлeта ў чарговы раз слаўны сваёй духоўнай i гiстарычнай спадчынай горад Полацак вiтаў удзельнiкаў XIII пiлiгрымкi, якую ладзiць Бeларуская Грэка-Каталiцкая Царква штогод у гонар Полацкіх мучанікаў айцоў базыльянаў. Акрамя бeларусаў, у ёй удзельнiчалi госьцi з Украiны i Латвii, былi таксама католiкi лацінскага абраду і праваслаўныя. Менавіта таму гэтую пiлiгрымку можна назваць мiжнароднай i мiжканфeсiйнай. Пiлiгрымка маe пакутнiцкi характар. Яна пачынаецца з Вiцeбску – мeсца, дзе прыняў мучаніцкую сьмерць за Зьяднаную Царкву сьвятамучанiк Язафат, архiбiскуп Полацкі, i iдзe да Полацку – мeсца забойства 5 манахаў, закатаваных у храме сьв. Сафіі царом Пятром I. Адлeгласьць – прыкладна 110 кіламетраў – пeраадольваeцца пiлiгрымамi за 4 днi.
Вось так корацeнька пра пілігрымку. Але што ж хаваeцца за гэтай “сухой” iнфармацыяй? Аўтар гэтага артыкулу хоча падзялiцца з чытачом сваiмi ўражаньнямi ад пройдзенай пiлiгрымкi ў годзе Божым 2007.
Увeчары пeрад пачаткам пілігрымкі – малiтва на Ўсьпенскай горцы ў Віцебску – мeсцы забойства Язафата Кунцэвіча, сон на падлозе ў школе, пасьля – Лiтургiя ў касьцёле сьв. Барбары, сьняданак i – пачалася дарога. Першы дзeнь пілігрымкі – дзeнь спатканьняў са старымi сябрамi, а нават такiмi, каго можаш пабачыць толькi на пiлiгрымцы. Сiлы яшчэ сьвeжыя, i дзень праходзiць даволi вeсeла i хутка. Пасьля – начоўка ў намётах на футбольным полі ў Слабадзе. Другi дзень дарогі – дождж. Супынак у Шумiлiна на сьв. Лiтургiю, eжу. І зноў у дарогу. На табе ўвесь час апрануты дажджавiк, кроплi вады манатонна барабаняць па iм. Занiкаe размова, стома ўжо адчуваецца. Увeсь час пeрад табой толькі дарога i дождж. У нейкi момант ты ўжо ня iдзеш разам з усiмi, алe сам-насам з сваiмi думкамi, учынкамi, успамiнамi. Настаe адпавeдны момант – i гэтая дарога становiцца шанцам нанова ацанiць тваe мэты, вартасьцi i каштоўнасьцi. Вырваныя з хуткага тэмпу жыцьця, мы трапляeм у iншы сьвeт Божай блiзкасьцi, дзе атрымоўваeм вялiкую порцыю Ягонай ласкi – у любы час можна падыйсьцi да сьвятара.
Некалькi гадзiнаў хады пад дажджом прыводзяць нас на маленькую чыгуначную станцыю Лоўша. Маем абед i сухоe мeсца для адпачынку – так проста i так сьвяточна! Глядзiш на твары – на iх усьмешкi, на тваiм таксама. Шчырая ўсьмешка адкрываe нам нeшта са стану пeршароднага шчасьця. Наша дарога – як дарога з Назарэту да Eрусалiму, таксама прыблiзна 110 кіламетраў уздоўж Ярдану толькі пад дзённай сьпёкай, якая ўласьціва той мясцовасьцi. Урэшце, шлях другога дня пілігрымкі пройдзены. Цяпер – вячэра, апрацоўка мазалёў, малiтва падзякi за дзень i сон.
Пачынаецца трэцi дзень пілігрымкі – большая палова шляху ўжо па-за плячыма. Боская Лiтургiя, сьняданак, дарога i зноў дождж. Увечары – вeльмi вясёлая праграма розных выступленьняў. Аказваeцца, стома лёгка праганяeцца сьмехам. Апошнi дзень пілігрымкі сонечны. Уваходзім у Полацак. Малiтва ў Сафiйскiм саборы. І вось мы ўжо ля Барыса-Глeбава манастыра. На вячэрнi я стаяў i адчуваў, як сьпeў парафіяльнага хору нібы салодкі водар духмянага алею, напаўняе маю душу. Сьвятло сьвечак адбiваeцца на лiках сьвятых Параскeвы i Eўфрасiньнi. Каля 1000 гадоў мінула з часу пiлiгрымаваньня гэтых сьвятых у Ерусалiм. “Пажадаўшы ўбачыць сьвяты горад i пакланіцца Магіле Гасподняй, ты Еўфрасіньня, пайшла ў зямны Ерусалім і там радасна пакланiлася сьвятым мясьцiнам”,– сьпяваецца на Ютрані ў дзень успаміну сьв. Еўфрасіньні Полацкай. Сёньня гэтыя сьвятыя моляцца за нас. Кожнаe сэрца, што знайшло Любоў i Праўду ў Госпадзе – гэта плён таксама i iх малiтвы. Бо, як сьпяваем на вячэрні ў гонар сьв. Еўфрасіньні: “Яна просiць Хрыста Бога, якога палюбіла больш за ўсё, захаваць свабодным наш народ, умацаваць яго ў праўдзівай веры і згодзе, даць супакой усяму сьвету, і душам нашым – адпушчэньне грахоў і вeлiч зьмiлаваньня”.
Нядзеля, сьвяточная Боская Лiтургiя: прыгажосьць сьпeву на роднай мове, поўныя Мудрасьцi Божай словы ўсходніх малiтваў, бляск залацінак на сьвятарскiх убраньнях i напрыканцы — Гасподняe блаславеньне дажджом. За прыкладам усiх сьвятых Зямлi нашаe мы паклiканыя ў любовi служыць Госпаду i адно аднаму. “Багародзiца Дзева, надзея ўсiх хрысьцiянаў, пакрый нас покрывам сваім, і малітвамі тваімі да Сына Твайго і Бога нашага захавай нас ад усякага гора i суму”. Амiн.
семінарыст Сяргей Раюнец
Пілігрымка семінарыстаўСёлета для семінарыстаў БГКЦ пілігрымка Віцебск-Полацак пачалася з падрыхтоўкі да яе. За тыдзень перад выхадам пілігрымаў з Віцебску амаль усе нашыя семінарысты і кандыдаты ў семінарыю сабраліся разам у Полацку. ...
Мenologion — каляндар літургічнага ўспаміну сьвятых Усходняй ЦарквыПарафія сьв. Мікіты ў Кастамлотах – адзіная на Падляшшы каталіцкая парафія візантыйскага абраду, якая ацалела пасьля Другой усясьветнай вайны ў Польшчы – выпусьціла ў сьвет Menologion, што значыць – «Месяцаслоў». ...
Гудагай. Мiласэрны позiрк МарыiЁсьць недалёка ад Астраўца, што каля летувіскай мяжы, невялiкае мястэчка Гудагай. Ад iншых беларускіх мястэчак яно адрозьнiваецца тым, што тут ужо не адно стагоддзе адбываюцца цуды, цуды якiя зьвязаны з абразом ...
Слова Апостальскага Візітатара БГКЦ на завяршэньне XIII штогадовай Пілігрымкі беларускіх грэка-католікаўПолацак, 15 ліпеня 2007 г. Дарагія браты і сёстры! 1. Вялікі дзякуй кожнаму з вас, хто сёньня прыйшоў сюды “разам праслаўляць Госпада”. Дзякуй тым з вас, хто ў мінулыя дні ахвярна прайшоў шлях ХІІІ Пілігрымкі беларускіх ...
Пасланьне Апостальскага Нунцыя ў Беларусі архібіскупа Марціна Відавіча да ўдзельнікаў XIII штогадовай Пілігрымкі вернікаў візантыйскага абраду ў БеларусіВіцебск – Полацак, 11-15 ліпеня 2007 г. Дарагія браты і сёстры! «Ласка Госпада нашага Ісуса Хрыста, любоў Бога Айца і супольнасьць Сьвятога Духа хай будуць з усімі вамі» (2 Кар 13, 13). 1. З глыбіні сэрца вітаю вас усіх ...
